Van mij mag het Stedelijk op dat leuke stukje van Amsterdam blijven. Vanaf het station loop je in 10 minuten langs het water naar het museum en op de bovenste verdieping kun je hip koffie drinken met het prachtigste uitzicht van Amsterdam! En bovendien kun je nu ook nog even binnenwippen bij de nieuwe bibliotheek van Jo Coenen Mooie kinderafdeling met grote rode berenstoelen en een boekentoren. Je schijnt er ook een leuk café te hebben met een bijna net zo mooi uitzicht als de buren, maar dat is voor de de volgende keer.
Hoe kijk ik en hoe kijk jij naar de dingen om je heen? Dat is een kernvraag in het werk van de Duitse kunstenaar Tobias Rehberger waarvan nu een grote installatie in het Stedelijk te zien is.
De installatie bestaat uit veertig beelden die hij in de periode 1994-2007 maakte. De werken variëren van modellen van boomhutten van plexiglas, tot stoelen of lampen of op zich zelfstaande beelden. Samen vormen al deze objecten weer een nieuw en prachtig geheel.
De installatie staat in een lange ruimte en de werken zijn middenin in een lange rij opgesteld. Daarvoor staan er lampen, zodat op de achtermuur een schaduwspel ontstaat die met verf en teksten geaccentueerd wordt. Een cirkel van plexiglas vormt zo op de achtermuur een zon bij de schaduw van een boom met papieren bladeren, waarvan er één op de muur weer in een vogel verandert. Een fascinerend en fotogeniek spel van licht en schaduw.
Hoe kijk ik en hoe kijk jij naar de dingen om je heen? Dat is een kernvraag in het werk van de Duitse kunstenaar Tobias Rehberger waarvan nu een grote installatie in het Stedelijk te zien is.
De installatie bestaat uit veertig beelden die hij in de periode 1994-2007 maakte. De werken variëren van modellen van boomhutten van plexiglas, tot stoelen of lampen of op zich zelfstaande beelden. Samen vormen al deze objecten weer een nieuw en prachtig geheel.
De installatie staat in een lange ruimte en de werken zijn middenin in een lange rij opgesteld. Daarvoor staan er lampen, zodat op de achtermuur een schaduwspel ontstaat die met verf en teksten geaccentueerd wordt. Een cirkel van plexiglas vormt zo op de achtermuur een zon bij de schaduw van een boom met papieren bladeren, waarvan er één op de muur weer in een vogel verandert. Een fascinerend en fotogeniek spel van licht en schaduw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten