Tjebbe Beekman

Ik had geen zin meer in te werken, had al veels te veel gewerkt. Op naar het gem in Den Haag. Een rare binnenkomst: je kon niet bij het begin beginnen, maar je moest eerst achterste voren het museum doorlopen voordat je bij het eerste schilderij was. Enfin, maar toen was het wel gelijk genieten. Vette materie schilderijen van de in Berlijn wonende Tjebbe Beekman. Hij maakt moderne stadsgezichten en bouwt ze op met verf, lak, touwtjes en zand. Zijn werkwijze heeft iets weg van Kiefer alleen de werken zijn feller van kleur, minder dramatisch dan zijn Duitse collega.

Zin in zomer

Stoelendans

De oude garde van de musea wordt zo langzamerhand ingewisseld door de jongeren: Boymans heeft al een aantal jaren Sjarel Ex als directeur, Wim Pijbes zit nu bij het Rijksmuseum, de Kunsthal heeft die dame uit Noord-Holland en nu had de Lakenhal in Leiden ook een fris nieuw bloed. Maar nu is Edwin Jacobs al weer na krap anderhalf jaar weg. Hij gaat naar het Centraal Museum. Tja nu is er net een beetje frisse wind door de Lakenhal gewaaid en dan moeten ze weer opnieuw opzoek. Jammer.

Schaatsen

Wat was het lang geleden om zo geweldig in de Nederlandse polder te schaatsen met een wit landschap overal waar je kijkt schaatsende mensen, glunen, bruggetjes over of onder en overal koek en zopie!

Dan Graham en Louis Andriessen

Eind januari krijgt De Regentes een spectaculaire voorstelling in huis. De theaterzaal wordt omgebouwd en de bezoekers zien straks dansers achter een 11 meter lange spiegelwand dansen, maar tegelijkertijd ook dansers in spiegelbeeld die achter hen dansen.
Dubbelspoor is een inmiddels een klassiek dansstuk van Beppie Blankert met muziek van Louis Andriessen. Ooit voor twee danseressen, toen hernomen met twee mannen en nu wordt het stuk gedanst door een man en een vrouw.
Louis Andriessen krijgt binnenkort de Johan Wagenaar Prijs uitgereikt en ter gelegenheid hiervan komt deze nieuwe versie van Dubbelspoor, een stuk dat hem zeer dierbaar is. Toen ik hierover met de coördinator van het project sprak, viel al gauw de naam Dan Graham.

De Amerikaanse kunstenaar Dan Graham is vooral bekend door zijn glazen buitenpaviljoens die hij vanaf 1982 maakt. Ze spiegelen de omgeving, terwijl je er toch door heen kan kijken en ook jezelf weer een of meerdere keren ziet. Je komt ze nu regelmatig tegen, zoals in De Pont Museum in Tilburg. Ik trof zelf ooit een waanzinnig paviljoen aan bovenop een dak in New York, waarbij Graham refereerde aan de ronde waterreservoirs die je daar overal ziet.
Tot mijn verbazing werd mij na een uurtje googelen duidelijk dat Andriessen al veel eerder door Grahams werk geïnspireerd werd en volgens mij was dit vica versa. Ik vermoed dat Andriessen zelf ooit eens één van Grahams vroege spiegelperformances bijwoonde. Wellicht die in De Appel in Amsterdam in 1977. Daar gebruikt Graham al de spiegel als beeld van beleving in tijd en ruimte en waarbij de bezoeker ook onderdeel was van de performance. Performances die later zouden resulteren tot zijn befaamde paviljoens.

Marlene

Marlene Dumas staat in alle kranten. De Zuid-Afrikaanse beeldend kunstenaar heeft nu een grote expo in het Moma in New York. Ongewoon, zo'n grote oeuvretentoonstelling van een kunstenares die al jaren in Nederland. Haar werk staat ook nog eens bekend als best verkochte werken ter wereld. En haar werk? Het blijven prachtige tekenachtige schilderijen (foto: The painter uit 1994).

Duinijs

Ik kan het niet laten, nog een mooie foto van het ijs!

Schaatsen

Geen zin in koken na al die kerstdagen. En van kunst komt ook niet veel met dit schaatsweer, dus drie maal daags schaatsen! Hoppend in Noord-Groningen van de ene schaatsbaan naar de andere. Dit is de ijsbaan in Ezinge. Prachtig beschut tegen een terp, terwijl bovenop de kerk staat. Helaas was het woensdag erg mistig.