.jpg)
.jpg)
.jpg)
Eind januari krijgt De Regentes een spectaculaire voorstelling in huis. De theaterzaal wordt omgebouwd en de bezoekers zien straks dansers achter een 11 meter lange spiegelwand dansen, maar tegelijkertijd ook dansers in spiegelbeeld die achter hen dansen.
Dubbelspoor is een inmiddels een klassiek dansstuk van Beppie Blankert met muziek van Louis Andriessen. Ooit voor twee danseressen, toen hernomen met twee mannen en nu wordt het stuk gedanst door een man en een vrouw.
Louis Andriessen krijgt binnenkort de Johan Wagenaar Prijs uitgereikt en ter gelegenheid hiervan komt deze nieuwe versie van Dubbelspoor, een stuk dat hem zeer dierbaar is. Toen ik hierover met de coördinator van het project sprak, viel al gauw de naam Dan Graham.
De Amerikaanse kunstenaar Dan Graham is vooral bekend door zijn glazen buitenpaviljoens die hij vanaf 1982 maakt. Ze spiegelen de omgeving, terwijl je er toch door heen kan kijken en ook jezelf weer een of meerdere keren ziet. Je komt ze nu regelmatig tegen, zoals in De Pont Museum in Tilburg. Ik trof zelf ooit een waanzinnig paviljoen aan bovenop een dak in New York, waarbij Graham refereerde aan de ronde waterreservoirs die je daar overal ziet.
Tot mijn verbazing werd mij na een uurtje googelen duidelijk dat Andriessen al veel eerder door Grahams werk geïnspireerd werd en volgens mij was dit vica versa. Ik vermoed dat Andriessen zelf ooit eens één van Grahams vroege spiegelperformances bijwoonde. Wellicht die in De Appel in Amsterdam in 1977. Daar gebruikt Graham al de spiegel als beeld van beleving in tijd en ruimte en waarbij de bezoeker ook onderdeel was van de performance. Performances die later zouden resulteren tot zijn befaamde paviljoens.
Dubbelspoor is een inmiddels een klassiek dansstuk van Beppie Blankert met muziek van Louis Andriessen. Ooit voor twee danseressen, toen hernomen met twee mannen en nu wordt het stuk gedanst door een man en een vrouw.
Louis Andriessen krijgt binnenkort de Johan Wagenaar Prijs uitgereikt en ter gelegenheid hiervan komt deze nieuwe versie van Dubbelspoor, een stuk dat hem zeer dierbaar is. Toen ik hierover met de coördinator van het project sprak, viel al gauw de naam Dan Graham.
De Amerikaanse kunstenaar Dan Graham is vooral bekend door zijn glazen buitenpaviljoens die hij vanaf 1982 maakt. Ze spiegelen de omgeving, terwijl je er toch door heen kan kijken en ook jezelf weer een of meerdere keren ziet. Je komt ze nu regelmatig tegen, zoals in De Pont Museum in Tilburg. Ik trof zelf ooit een waanzinnig paviljoen aan bovenop een dak in New York, waarbij Graham refereerde aan de ronde waterreservoirs die je daar overal ziet.
Tot mijn verbazing werd mij na een uurtje googelen duidelijk dat Andriessen al veel eerder door Grahams werk geïnspireerd werd en volgens mij was dit vica versa. Ik vermoed dat Andriessen zelf ooit eens één van Grahams vroege spiegelperformances bijwoonde. Wellicht die in De Appel in Amsterdam in 1977. Daar gebruikt Graham al de spiegel als beeld van beleving in tijd en ruimte en waarbij de bezoeker ook onderdeel was van de performance. Performances die later zouden resulteren tot zijn befaamde paviljoens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten