zondag 3 februari 2013

Crisis & de kunstsector


(Een paar weken geleden schreef ik deze tekst voor een nieuw blog, maar dit is nog niet online. Zonde om er niet mee te doen dus vandaar dat ik het op kunstenkoken publiceer)
Talrijke podia sloten afgelopen jaar hun deuren; muziek- en theatergezelschappen worden afgebouwd. Bezoekers blijven weg. We kennen het beeld.

In de NRC van 3 januari 2013 gaf hoogleraar Arjo Klamer zijn visie over hoe nu verder met de kunstsector. Een verhelderend en motiverend stuk. Dat het anders moet om te overleven is een ding dat zeker is. Passen de trends die je nu overal om je heen ziet ook binnen de kunst? Zijn de hippe woorden, zoals transparant, kleinschalig, co-creatie, authentiek, duurzaam ook bruikbaar in de kunstwereld?


Co-creatie & transparantie

De ouderwetse manier van werken binnen de culturele sector -chargerend gezegd: “Wij bepalen wat goed voor u is” - moet nu echt overboord gegooid worden. De jongere generaties accepteren niet meer deze gevestigde orde, maar ook de maatschappij accepteert dit niet meer. Instellingen die al veel eerder op een andere werkwijze bezig waren en een intensieve en actieve band met hun relaties en bezoekers hadden, plukken nu niet voor niets de vruchten van hun beleid. Neem de bezoeker serieus, luister naar hen en betrek hen bij je plannen. Speel in op de wensen van het publiek: co-creëer! De huidige cultuurbezoeker is heus niet achterlijk: hij is goed ontwikkeld en heeft genoeg kennis in huis.


Kennis delen

Hierbij denk ik steeds aan het mentaliteitsverschil dat ik een tijdje geleden over een oud-politicus las: Deze vertelde dat ze naar een computerkamp ging en dat ze zich verbaasde dat zo’n whizzkid van veertien jaar zijn plannen deelde en niet voor zich hield. Die whizzkid vond dat inzicht volkomen belachelijk, want door ideeën te delen kon je veel verder komen dan in je eentje. Hij zag het niet als concurrentie, maar als co-creatie.


Wees actief

Een cultureel instituut in je eentje runnen, als een soort ivoren torentje, lukt in deze samenleving niet meer. Je hebt mensen nodig om voort te kunnen bestaan. Mensen als co-createurs, als privé financieerders, als bezoekers… Ga aan de slag met denktanken, programmaraden, crowdfunden, (mini)-mecenaten, kringen, aandelen enz.


Laat los

Het opzetten van deze nieuwe initiatieven dat vooral op het bordje komt te liggen van marketingafdelingen, zorgt er voor dat je andere dingen moet loslaten, want je kunt niet alles blijven doen. En loslaten, dat is moeilijk.

Het is ongelooflijk hoeveel aandacht, geld en energie nog wordt uitgegeven aan de ouderwetse middelen zoals posters, flyers, brochures en programmaboekjes. Uit een onderzoek van de website cultuurmarketing* bleek dit feit ook: bijna alle respondenten gaven aan posters en flyers te gebruiken en niet eens de helft gebruikte regelmatig tools om bijvoorbeeld hun website-statistieken te bekijken om zo te achterhalen waar je bezoekers vandaan komen.


Interactie & duurzaam

De gedachte dat als je maar een poster, een website en een nieuwsbrief hebt en dan nog een persmailing doet, dan komen er genoeg bezoekers is een hardnekkig en achterhaald inzicht. Zenden zenden zenden…, zet dit overboord en ga voor interactie.

Het kan ook anders. Binnen het werkveld is er gelukkig al meer inzicht dat men moet investeren in klantbinding in plaats van klantwerving: gaan voor lange termijn in plaats voor last minute acties. Steeds meer instellingen investeren nu in CRM-sytemen en gaan voor het bouwen aan lange termijn relaties met klanten. Steeds maar nieuwe klanten werven werkt onvoldoende meer.



Bron

Yannick Schoonderbeek, samenvatting onderzoeksrapport, cultuurmarketing: kunst en kunde

Onderzoek en advies rondom de inrichting van het activiteitenprogramma van

Cultuurmarketing september 2012 – september 2013, www.cultuurmarketing.nl

Geen opmerkingen: