Het mooie van muziektheater of opera is dat alle kunsten zo mooi bijelkaar komen. Het is niet alleen de muziek, de zangstemmen maar ook de enscenering op het toneel, de handelingen van de mensen, het licht, het decor. En als het goed is vormen al die ingrediënten een opstelsom van 1+ 1= 3. Maar het voor ook regelmatig voor dat de muziek veel sterker is dan de rest.
Zo ook bij de het stuk van Black Feather Rising van stichting Octopus dat moementeel door nederland toert. De prachtige muziek is van de Indiase componist Param Vir, maar Indiase klanken waren in dit stuk ver te zoeken. Het verhaal was een soort Poel Coelho-verhaal over een zoektocht en innerlijke kracht. Erg veel gezongen Engelse tekst. Na een dagje werkje had ik soms geen zin in om moeite te doen het langdradige verhaal te volgen. Ik luisterde liever naar de muziek. Het was een soort hoorspel waar de muziek de spanningen en gevaren van onderweg ondersteunde. Het idee van een hoorspel werd bovendien nog versterkt door het statische toneelbeeld. Fragment horen. Klik hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten