Extreem Luid

Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij, een boek van Jonathan Safran Foer. Het boek is enkele jaren uit, maar ik heb het pas net gelezen. Wat een prachtig boek!

Een negenjarig jongetje gaat na 11 september, waarbij zijn vader omkwam, op zoek naar een sleutelgat waarin zijn sleutel past. De zoektocht is tevens een rouwproces. Foer zou geen Foer zijn als er nog niet een verhaallijn doorheen loopt, die van de grootouders van het jongetje. Soms heeft die zoektocht iets weg van het werk van Paul Auster.

Nathan Foer is zo'n erudiete New Yorker, waarbij alles klopt. Wintergasten was een keer bij hem te gast.

Amuses

Laatst hadden we een feestje op het werk en iedereen maakte een gedeelte van de maaltijd ( jaha en we hadden geen keuken ter beschikking). Je had een uur de tijd om het gerecht te maken. De cateraar Lof & Look had alle ingrediënten al vast voor je gekocht en je kreeg het recept erbij. Twee amuses, prima voor de kerstdagen:

Het bereiden van sake drankje met limoen en gember en een amuse van avocado,garnaal en zeewier.

Nodig voor 45 personen/ voor 4 personen tussen haakjes

• -sake
  -limoen (1)
  -gember ( stronkje)
  -suiker
  -zout
  -avocado ( 2)
  -creme fraishe (1/8)
  -zeewier (1 velletje)
  - doosje garnaaltjes



• - sesamolie
  -rijstazijn
  -pepers

De sake glazen van suiker-zout randje voorzien met behulp van twee schoteltjes.Een met wat water en de ander met een suiker- zout mengsel,(half om half). Dan de limoenen in flinter dunne schijfjes snijden en over de glazen verdelen, zo ook met de plakjes gember.

De avocado’s halveren ontpitten en uitlepelen. Doe het vruchtvlees samen met de crème fraiche en een scheut rijstazijn en wat sesamolie in een kom en dit goed mengen en prakken om een gladde moes te krijgen. Breng verder op smaak met peper zout knoflook en limoen.

Snij of scheur het zeewier en verdeel over de amuse schaaltjes.Schep de avocado erop en garneer met garnaaltjes, bosui en het amuse lepeltje.

Maak een mooie presentatie van de gerechten met over gebleven kruiden en ingrediënten en ander deco materiaal.

Huis van Victor & Rolf

Vorig jaar zag ik de posters van het huis van Victor & Rolf al in Londen. Nu is het grootse poppenhuis met een uitbreide tentoonstelling in het Centraal Museum te zien. Een must see. Victor & Rolf hebben een reusachtig poppenhuis laten maken en daarin grote porseleinen poppen geplaatst met identieke kleding die ze gedurende hun loopbaan gemaakt hebben. Alles klopt, tot in de detail, de poppen hebben zelfs de make-up, schoenen aan zoals toen op de shows.

Naast dit poppenhuis zijn er ook manshoge poppen te zien met daarachter telkens een film van de originele modeshow. Lees vooral de toelichting, want dan kom je nog meer over de show en het concept te weten. Het zijn meer kunstenaars dan modeontwerpers die het concept niet schuwen en regelmatig alles op z'n kop gooien. Het mooiste vind ik nog altijd de Russian doll: als een Russisch Matroeska poppentje wordt een model laag over laag aangekleed.
En gekke was dat er op deze woensdagochtend geen kip op de tentoonstelling te bekennen was. Dat wordt toch gauw anders, hoop ik.
C

Lilalente

In het afscheidsboek van mijn directeur schreef ik het gedicht Lilalente van Ilja Leonard Pfeijffer. Ik gaf hem ooit de eerste bundel van Ilja te leen en kreeg het bijna niet meer terug. Michael de Roo citeerde Lilante vervolgens op zijn bruiloft en nodigde de dichter later in het theater uit.
Nu is Ilja hot, want O,O: hij stond naakt op de achterkant van zijn boek. Niet zo machoachtig zoals de bijna naakte Mulisch ooit een keer deed, maar als een echt dik schildersmodel, relax op een bank. Er wordt al gesproken dat hij daarom niet de P.C. Hooftprijs zou winnen. Was hij daarom ook weg van het lijstje van dichter des vaderlands?
En vervolgens zag ik dit weekend deze foto. Geweldig. Zonder voor te bereiden, zonder fietsbroek of bidon en met zijn dikke bui en ellendig lange haar is hij naar Rome gefietst. Dat flikte hij toch mooi. Over deze reis verschijnt in het voorjaar een boek. En wie hem op bezoek wil, daar fiets hij naar toe in ruil voor eten en onderdak.

Lilalente
het is lente in de laat de kanterstraat
lente in de lange laan van poot
monkelt glim mevrouw jolien lahaye
poetst alle knoppen koper
pinkelt glom van weertje weer
pink (petronella) parlevliet de ree
gaat in de tuin een tuiltje tulpenblommen
buiten aquarellen
er piept het een of ander enig merelbeestje
in pim en wietske wielaards pergola
mevrouw milaine millecam vermuist een knäckerbrödje
mozzarella met de blauwe blazer buiten
en een extra mokje karnemelk vandaag want het is lente
lila lente in de lusthoflaan en alle buren fluiten

(Ilja Leonard Pfeijffer)

Wolkers & De Lakenhal

Tot mijn schande had ik nog niet de tentoonstelling van Jan Wolkers in De Lakenhal in Leiden gezien (ik geef er al jaren rondleidingen). Op zazondag er vluchtig met man en kind doorheen gelopen.

Er is sinds ruim een jaar een directeur en je ziet nu steeds meer zijn hand door het museum. Het is leger en ruimtelijker. En dat zie je als je een rondje Wolkers maakt, want de tentoonstelling is door het hele museum. Geen schilderijen meer boven elkaar, gewoon rustig op een rij. Een poepschilderij naast een Rembrandt, prachtige vakjes-schilderijen naast grootse portretten. En tot mijn verrassing zaten er reuze gezellig bezoekers in het keukentje van Swiebertje TV te kijken. Vroeger mocht je alleen maar kijken en nooit erin! En - surprise- het zelfportret van Lucas van Leyden hing naast een foto van Wolkers. Dit meesterstuk was jaren en jaren niet tentoongesteld, dus zoek het gordijntje op, schuif dit opzij en bekijk de tekening voordat deze weer in het depot verdwijnt!